La Storia

Het verhaal van Michele Moresi begint in Signora (Ticino - CH), een klein bergdorpje waar een paar families zijn geconcentreerd. Op het einde van de 18e eeuw besluiten een groepje jonge mannen Europa te verkennen om zo aan de armoede te ontsnappen. Giuseppe Moresi, geboren in 1785 te Signora, was één van hen toen weer een groep het geluk elders in Europa opzocht.
 
Dit gebeurde wel vaker, ook in andere bergdorpen waar er vaak een onzekere toekomst voor jongeren was. Ze deelden niet altijd één gemeenschappelijk doel, maar wel de reden om te vertrekken. Een onzekere toekomst. Soms splitste hun weg aan een bepaald kruispunt, soms bleef er iemand achter op een welbepaalde plaats. Vaak was de liefde de bepalende factor. In 1819 trouwt Giuseppe in Waltwilder (Hoeselt) met een plaatselijke schone, en zo wordt de Moresi-tak in Zuid-Limburg gestart. 

Joseph (Giuseppe) Moresi was dan ook mogelijk de eerste 'Italiaans sprekende' immigrant in Limburg? Lang voordat in de 20e eeuw grote contingenten uit Zuid-Italië door de Belgische regering naar hier werden gebracht om steenkool uit de Limburgse mijnen te delven. Michel Thysen is de 6e generatie van de Moresi-tak. Grootmoeder was Jeanne Moresi. (links bovenaan op de foto.) De Italo-Zwitserse invloedsfeer was echter zeer bescheiden. Naast typische recepten (verbasterd naar de Limburgse keuken) was er weinig die de band met de Moresi origine verstevigde.

Bloed kruipt echter tot in de kleinste boedvaten. Michel kweekte doorheen een jaren een passionele band met La Dolce Vita. Dit groeide uit tot het concept Michele Moresi, waarin we  steeds proberen de authentieke beleving te brengen in de aangeboden producten en services. La Famiglia Appassionata is geen loze slogan!

Signora (Ticino - CH)

Wanneer je volgende maal met de auto naar Italië gaat en je Zwitserland passeert kan je in de omgeving misschien een geschikte overnachting vinden.

Bogno is een kleine gemeente binnen de agglomeratie Valcolla waartoe Signora ook behoort. Valcolla wordt gevormd door een iets lager gelegen klein centrum met een resem kleine berggehuchten. In Signora zijn enkel een 60-tal huizen, een kerkje en een kerkhof waar de helft van de zerken de naam Moresi draagt. In Bogno was er een hotel waar je kon overnachten, 'Il Leone Nero', maar dit familiehotel is nu helaas gesloten. Je moest hiervoor wel wat serieuze haarspeldbochten trotseren. Zeker de laatste 3 vlak voor Bogno zullen de PK's van je auto testen. Het blijft wel de moeite om er te passeren, Je kan er namelijk eten in de osteria/pizzeria 'Il Baracchino' (De barak) voor een eerlijke hap. Je eet er trouwens de lekkerste pizze ter wereld.

Er is in deze streek veel bebossing waar je overal wel een wild stromend riviertje de afgrond in hoort klateren. Indien je een aantal dagen blijft kan je aan de voet van de 'kale' berg Monte Tamaro proberen. Een zetellift brengt je naar boven waar je in de verte de Matterhorn kan zien en andere activiteiten te doen zijn. De rodelbaan is de max!
 
Ja maar, Ticino is wel niet Italië, hé Michele?” hoor ik u zeggen ...
Je hebt volledig gelijk, maar wanneer je in Ticino bent geweest besef je dat er meer is dat ze bindt dan dat ze scheidt! 

Lees hier meer over Signore.