Barbaresco

Barbaresco Michele Moresi

BARBARESCO, DE NOBELE DAME NAAST KONING BAROLO

Barolo krijgt vaak de geuzen-titel ‘Koning van de (Italiaanse) wijnen’ toegedicht. Hij wordt aanzien als de meest prominente appellatie uit Piemonte, de streek onder de Alpen bekend om zijn risotto, chocolade en truffels. Barbaresco mag teren op zijn titel ‘Koningin’, een wijdverspreide beoordeling die Barbaresco-wijnen vrouwelijker vrouwelijker, ronder en zachter benoemt.Ten onrechte geniet Barbaresco vaak een mindere status dan Barolo. Nochtans hebben ze beiden, net zoals Brunello di Montalcino, een mythische status.

Maar, waarin verschillen deze wijnen dan concreet?

De Barolo-zone is driemaal zo groot dan deze van Barbaresco. In beide gevallen zijn de appellaties genoemd naar de mooie kleine stadjes die het epi-centrum vormen van deze twee appellaties. De stadjes liggen vlak bij elkaar (ze worden gescheiden door de stad Alba), en beiden bestaan de appellaties 100% uit Nebbiolo-druiven (link naar druiven). Toch worden over het algemeen de Barolo-wijnen als krachtiger en complexer ervaren (aroma’s van tabak, bospaddestoelen, …), terwijl Barbaresco-wijnen eerder zachter (minder tannines) en zoeter worden bevonden met pittige kruidigheid, aceto balsamico en viooltjes als kenmerkende aroma’s. Naast de kenmerkende aroma-bakens van 'Tar&Roses' die steeds bij Nebbiolo terug te vinden zijn.

Deze duidelijke verschillen in aroma’s zijn dus een bewijs van diversiteit tussen deze twee appellaties. Vooral het verschil in hoogte wordt vaak als bepalende differentiator aangehaald. In De Barbaresco-zone bevinden zich geen wijngaarden hoger dan 500 meter en het gemiddelde is 300 meter boven de zeespiegel. In de Barolo-streek daarentegen liggen de wijngaarden hoger, bv. La Morra en Monforte liggen op zo’n 550 meter. Over het algemeen krijgen de Barbaresco-wijngaarden warmere temperaturen, met als gevolg rondere en zachtere wijnen. De druiven worden doorgaans ook een paar weken eerder geplukt.

Maar ook verschillen in de bodems en klimaat zorgen voor andere karakteristieken. Zowel bij Barolo als Barbaresco hebben we het over bodems met maritieme afzettingen, met klei, kalk en zand. Een waarborg voor mooie minerale toetsen in de wijnen. De bodems van Barbaresco zijn over het algemeen zanderiger dan deze van Barolo. Minder zand betekent ook meer klei, met als gevolg meer tannines in de druiven van de Barolo-zone. Barolo zou tevens door zijn Westelijke en hogere ligging meer onderhevig zijn aan neerslag en koelere temperaturen. Daar komt nog bij dat de rivier de Tànaro een natuurlijke warme verluchting aanbiedt vanuit de Po-vlakte.

Binnen de Barbaresco-zone maken we nog een onderscheid tussen twee sub-zones. Enerzijds hebben we het gebied waarin S. Rocco Seno d’Elvio, een groot deel van Treiso en het zuidelijke stuk van Neive. Hier vinden we vooral bodems met stevige grijze mergel afgewisseld met zandlagen. Anderzijds hebben we het gebied waarin Barbaresco, het aangrenzende deel van Neive aan Barbaresco en het Noordoosten van Treiso. Hier bevinden zich blauwe kalksteenmergel van Sant’Agatea fossielen.

Het geheel van deze kenmerken verklaren voor een groot stuk de verschillen in stijl en smaakbeleving. Toch … niet helemaal.

Barbaresco Cru's Michele Moresi

 Net zoals Barolo (en evenals in de Bourgogne-wijnstreek) is de Barbaresco onderverdeeld in vele verschillende kleine cru’s (of officieel gedefinieerde wijngaarden) met uitgesproken verschillen in zowel in kwaliteit als smaak-karakteristieken.

In 2007 werden er 65 verschillende cru’s gedefinieerd. Deze zijn onderverdeeld in de vijf verschillende gemeentes Barbaresco, Neive, Treiso, San Rocco en Alba die Barbaresco DOCG produceren.

De Cru’s van Barbaresco

De beste cru’s in deze gemeente bevinden zich grotendeels ten zuiden van het stadje Barbaresco. Andere top-wijngaarden bevinden zich in het Noord-Oosten, met Montestefano als een mooi voorbeeld. De hoger aangeplante wijnstokken zijn beter bewapend tegen de klimaatsverandering. Het iets koelere micro-klimaat geven wijnen met een stevigere body en meer finesse. De wijnen uit Barbaresco zijn een toonbeeld van evenwichtige en complete wijnen. De cru Secondine is gekend omdat het wereldberoemde wijnhuis Gaja voor zijn Sorì San Lorenzo hier zijn Nebbiolo druiven produceerde. Roagna is een ander bekende producent uit deze zone.

Cru’s Asili (Zuid/Z-Oostelijke orïentatie), Rabajà en Martinenga (Voornamelijk Zuid/Z-Westelijke oriëntatie) worden samen met de cru’s Santo Stefano (Neive) en Pajorè (Treiso) aanschouwd als de vijf beste van de hele Barbaresco DOCG.

De Cru’s van Neive

Neive is opgedeeld in twee delen. Beneden ligt een moderne gemeente, iets hoger ligt het authentieke middeleeuws gehucht. De bodems zijn hier complexer. Naar het zuiden toe zijn de bodems zanderiger, en bevatten ze minder kalksteen en klei dan in Barbaresco. Aan de Noordelijke kant zijn de bodems rijker aan klei. Over het algemeen worden de Barbaresco’s van Neive aanzien als zeer krachtig en met veel structuur. De beste cru’s zijn ondermeer Santo Stefano en Serraboella. Serraboella is de bekendste cru in het zuidelijke gedeelte Neive. Een langerekte heuvel in het westen die zachtjes naar het zuiden steil omhoog buigt.

De Cru’s van Treiso

In Treiso bevinden zich verschillende zeldzame hoge bossen, en de temperaturen zijn er opvallend koeler. Dit koeler micro-klimaat verklaart de hogere aanwezigheid van zuren. De beste cru’s van Treiso bevinden zich allemaal in het Noorden en Westen van dit stadje. Ook uit Treiso haalt Gaja veel van zijn druiven voor hun Barbaresco-wijnen.

De Cru’s van San Rocco Seno d’Elvio

De naam is een samenvoegsel van San Rocco, patroonheilige van de gemeente, en Seno d’Elvio, de naam van de rivier die door de vallei vloeit. De naam Elvio verwijst naar een Romeinse keizer die hier het levenslucht zou hebben gezien. Het is eigenlijk de gemeente met het minste aanzien. Tot 1952 behoorde het nog tot de gemeente Barbaresco.

De traditionele verschillen tussen Barbaresco en Barolo worden vandaag de dag steeds meer uitgevlakt door nieuwe visies op Barbaresco wijnen. Moderne producenten kiezen steeds vaker voor kortere gisting en rijping op kleinere vaten van nieuw eikenhout. Hout-aroma’s nemen zo een prominente plaats in het pallet in. Het gevolg is dat een Barbaresco nieuwe stijl meer neigt naar een Barolo dan een traditionele Barbaresco. Traditionalisten blijven echter zweren bij grote gebruikte vaten (foeders) die vooral de druif-aroma's op de voorgrond willen houden, en niet het hout.

 

Klik hier voor de onze selectie van Barbaresco wijnen.

De kwaliteit van het jaar zegt ook iets over hoe lang een wijn te bewaren is. Goede jaren kun je gerust 15 jaar wegleggen, mindere jaren kun je beter binnen 10 jaar drinken. 

Jaar Score
2018    92
2017    88
2016    95
2015    91
2014    90
2013    93
2012    88
2011    88
2010    95
Jaar Score
2009    94
2008    90
2007    93
2006    95
2005    91
2004    93
2003    82
2002    70
Jaar Score
2001    96
2000    94
1999    92
1998    92
1997    93
1996    97
1995    87
1994    77
Jaar Score
1993    89
1992    74
1991    76
1990    96
1989    97
1988    90
1987    86
1986    89
Jaar Score
1985    95
1984    65
1983    75
1982    96
1981    80
1980    88
1979    89
1978    97
Jaar Score
1977    ?
1976    ?
1975    ?
1974    ?
1973    ?
1972    ?
1971    94
1970    93

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bron jaartabel : The Wine Advocate Vintage Guide