Herkomst Aglianico is een blauw druivenras die baas is in Basilicata, maar vooral vanuit Campania zijn opmars opzette. Tot de 15e eeuw werd de naam ‘Ellenica’ (=grieks) gebruikt alvorens de definitieve naam ‘Aglianico’ werd gebruikt. Eeuwenlang werd namelijk verondersteld dat deze druif van Griekse origine was. Aglianico was aangeplant in de Griekse kolonie Cumae, dicht bij het huidige Avellino. Vanuit deze streek verspreidde hij zich verder over Zuid-italië. DNA- en linguïstisch onderzoek heeft echter uitgewezen dat Aglianico een autochtoon Italiaans ras is, dat duidelijke trekken vertoont van andere druivenrassen in Campanië. (En géén met druivenrassen uit Griekenland.) De meest bekende zone in Campania waar de Aglianico aangepland is, is de historische streek Irpinia, en meer bepaald in de gemeente Taurasi (deel van de provincie Avellino). En dit op hoogtes van 300 tot 500 meter. De reden voor deze hoge aanplant is dat de groei van de druif enkel in bedwang kan gehouden worden door grote temperatuurverschillen tussen dag en nacht. In de hitte van kustgebieden zou deze druivensoort teveel plantengroei vertonen, te veel suiker produceren en zijn evenwicht verliezen. Dat is dan ook het geheim van goede aglianicodruiven: aangenaam rijp door voldoende hoge temperaturen en genoeg zonlicht, met een behoud van frisse zuren en een krokant karakter door de nachtelijke afkoeling. Aglianico kan je echter ook aantreffen de andere regio's Puglia, Calabrië en Molise. Herkenbare aroma's De kleur is blauw-zwart, samengesteld uit kleine trosjes. Door zijn dikke schil kan hij tot laat in de herfst botrytis weren. Dat is belangrijk, want de Aglianico rijpt laat, soms tot midden november, wat zeer uitzonderlijk is voor druiven uit Zuid-Italië. Ook dit heeft de Aglianico gemeen met de Nebbiolo, evenals haar enorm potentiëel tot complexiteit in smaak, aroma's en vele jaren rijpingspotentieel. Het resultaat zijn diepgekleurde, donkerfruitige wijnen, vaak sterk geconcentreerd met stevige tannines. Aglianico krijgt stilaan dezelfde status als de Italiaanse top-druiven Nebbiolo en Sangiovese. Met de Nebbiolo heeft het alvast de stevige tannines gemeen. Hij slaagt er wel meer en meer in de erkenning als meest prominente druif uit Zuid Italië naar zich toe te trekken. Met de Top Cru Taurasi slaagt ze daar reeds een tijdje in, maar de hoge prijzen van de Taurasi en andere top-cuvées staan de grote doorbraak nog in de weg. Er wordt hard gewerkt om ook meer betaalbare kwaliteitsvolle wijnen op basis van Aglianico te maken, maar dit klinkt makkelijker als het in werkelijkheid is. Aglianico wijnen hebben vaak de neiging hoge aciditeit en tannines te bevatten, wat een volledige malolactische fermentatie noodzakelijk maakt om haar drinkbaar te krijgen. Een andere bekende Appellatie is de Aglianico del Vulture in Basilicata, waar de wijnstokken op de steile hellingen met vulkanische ondergrond staan van Monte Vulture en de zachtere hellingen van het Venosa-plateau. Deze cru-wijnen hebben rijke aroma's van pruim, kers, zwarte peper, groene tabak en chocola. Een voor Aglianico minder bekende zone in Campanië is de provincie Benevento, waar de sub-variëteit Aglianico 'Amaro' (letterlijk 'bitter', maar het zou meer naar de aciditeit refereren) heet. Wijnen Klik hier om de wijnen te zien uit onze selectie op basis van de Aglianico druif.
|